آتیلا پسیانی در سینما و تلویزیون بازی کرد در تئاتر زندگی
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۲۷۴۵۳
حسین قره: آتیلا پسیانی هنرمندی است که درباره اش می گفتند از زمانی که در رحم مادرش بود بر صحنه تئاتر رفت تا امروز که آخرین ملکول های هوای این جهان را به ریه اش فرو برد. او همیشه در صحنه ماند. مادرش زنده نام دیگری از دنیای هنر بود، جمیله شیخی، زنی استوار و از پیشگامان تئاتر نو و مدرن در ایران، بازیگری که لحظاتی فوق العاده را در نقش هایی با سیاق های متفاوت خلق کرد (کافی است پاییزان، مسافران و کاغذ بی خط را به یاد بیاورید).
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دانسته هایتان درباره پسیانی را نمی خواهم تکرار کنم که در ۱۳۳۶ به دنیا آمد و ۱۳۵۶ اولین نمایشش را بازی کرد و تکراری است اگر بگوییم که در سالهای کودکی ما محله برو وبیا را بازی کرد و چه و چه. او مقدار زیادی فیلم و سریال بازی کرد، حتی در کارنامه اش بازی در تبلیغات هم به چشم می خورد، حتی صدایش هم روی بعضی از تبلیغات نشست.
مرور کارهای او بر صحنه تئاتر از تاثیرگذارترین آثار تجربی تئاتر در ایران است، او و یار دیرینش محمد چرمشیر، این هر دو آثاری را خلق کردند و بر صحنه تئاتر به نسل ما که شیفیتگان تئاتر بودیم نشان دادند که سال هاست -حتی در این روزها که تئاتر به امری فراگیر تبدیل شده است- از خاطرمان پاک نشده. اگر ده نفر بودیم یا صد نفر یا ۳۰۰ نفر در لحظه ای که او با گروهی از بازیگرانش به صحنه می آمد، ما را به دنیای دیگری می برد. دنیایی که او ایده هایش را ساخته بود تا خودش به عنوان انسان با گوشت و پوست و خون تجربه کند و ما نیز در آن تجربه سهیم شویم.
بیشتر بخوانید: نگاهی به نمایش دیابولیک: رومئو و ژولیت خشونت، عشق و انتقال قدرت پرستویی، کیانیان، چرم شیر، صالح علا، محمد زاده، رادان، رحمانیان و فاطمه نقوی همه برای آتیلا پسیانی آمدندشاید در چنین روزی باید آن چه با او تجربه کرده ایم را مرور کنیم ، دنیایی که او ساخت و ما حیران در آن ساعتی زندگی کردیم. این نکته گفتنش ضروری است که همه تئاترهای او موفق نبودند که او خود هم چنین ادعایی نداشت بلکه ذات تئاتر تجربی این است که در آن موفقیت و عدم آن معنایی ندارد، ساخت و بالا آمدن مفهومی و بسط و گسترش آن مفهوم در یک ساعت، تئاتر تجربی را می سازد. او یک بار در تئاتر، ما مخاطبان را به یک لباس فروشی دست دو به یک تاناکورا می برد تا نشان دهد، غلط بودن، دست دوم و فیک بودن نه در یک ساحت که در تمامی ساحت های زندگیمان رسوخ کرده است، شاید هم در آینه، روزی با خودش مواجه شده و آن تجربه اجتماعی که خودش نیز بخشی از آن بوده است را آینه وار با ما هم در میان گذاشته .
همچنان که او روز دیگری و در نمایش دیگری در کلاف سردرگم سیم خاردارها با فاطمه نقوی(همسر آتیلا پسیانی که باید عمیقا به او تسلیت گفت) در زندگی ای که اسارت و جنگ پنجه در صورتش انداخته، گیر افتاده بودند.اگرچه فرماندهان نظامی دنیا آن را پیش می راندند و ما نیز چون آدمهای نمایش در سیم های خاردار گرفتار بودیم.
تجربه آتیلا پسیانی فقط در محتوا و اندیشه نبود، همانطور که پیش تر گفتم او و محمد چرمشیر فرم های زبانی، اندیشه ای و نمایشی متفاوتی را تجربه می کردند، چه آن زبان نمایش فرمش را از آفریفا می گرفت و از باورهای بومی منطقه جنوب ایران که با فرهنگ آفریقایی زنگبار ممزوج شده بودند و چه متاثر از زبان پیچیده تعزیه برای یک روایت مذهبی. او در بعضی از آثار، فرم های روز هنرهای دیگر را به کار گرفت از جمله ویدئو آرت و ... .
ذکر این نکته درباره او ضروری است که صرفا از جهت نو بودن یک پدیده از آن استفاده نمی کرد، بلکه زبان به معنای گفتار و نگاه و اندیشه اثر، فرم را به استخدام می گرفت، اگر چه او بنا به تجربه گرا بودن، از یک فرم هنری هم به زبان و محتوا رسید.
او با انسان امروز چالش داشت چرا که خودش محصول چالش های امروزین بشر بود، مثل همه ما که در این دوره زندگی می کنیم، درک ناشناخته های وجود و حضور انسان در پهنه این کره خاکی، انسانی درگیر خود، جهان ناشناخته بیرون و درونش، انسان در مواجه با امر قدسی و امر قدرت.
پسیانی تلاش کرد تا در یک بعدازظهر وقتی به سراغ او و آثارش می رویم چیزی که در نگاهمان که بیرون از سالن تئاتر حذف شده است را به یادمان بیاورد یا برایمان بسازد. با قدرتی که خیال و تخیل در صحنه چوبین تئاتر به ما می دهد. شاید اگر اجل مهلت می داد تجربه بیماریش را هم روایت می کرد و به اشتراک می گذاشت، شاید هم اتودهای اولیه اش را زده باشد، او مرد اشتراک و تجربه بود و بارها و بارها دردها و رنج ها را نشان مان داد.
حتما بسیاری درباره او و درباره کارهایش خواهند نوشت، از امروز تا روزی که تئاتر در ایران به حیات خودش ادامه دهد. ذکر چند نکته ضروری است، یک اینکه قطعا در روزی این چنین کسی نمی خواهد اختلافات و ادعاها و نفوذها و چه و چه را به یاد بیاورد که این چنین چیزهایی شاید قرنی است که بر هنر و فرهنگ ما سایه انداخته. دوم اینکه بازی ها او در سینما و تلویزیون هم از تجربه های تئاترش آکنده بود، او همه جا آتیلا پسیانی بود؛ اما تئاتر خانه زایش او بود، خانه ای که در آن بارور می شد و همه آنچه بر صحنه می گذشت، محصول او بود. وگرنه کسی منکر بازی های درخشان او نیست.
او در تئاتر هم برای ریش سفید ها و هم برای جوان ها بازی کرد.
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1821622منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: تئاتر نمایش ایرانی نمایشنامه آتیلا پسیانی آتیلا پسیانی بر صحنه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۲۷۴۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلم‌های پایان هفته تلویزیون از نگاهی دیگر
آفتاب‌‌نیوز :
فهرست فیلم‌های آخر هفته سیما که برای پخش از ۱۱ شبکه اعلام شده، شامل ۴۶ فیلم است که از جمله آثار شاخص آن می‌توان به «بادیگارد»، «ریو»، «ویل هانتینگ نابغه» و «محاکمه ۷ شیکاگویی» و از جمله فیلمسازان شاخص آن می‌توان به مسعود جعفری جوزانی، کیومرث پوراحمد، ابراهیم حاتمی‌کیا، داوود میرباقری، همایون اسعدیان و آرون سورکین اشاره کرد.
۳۲ فیلم معادل حدود ۷۰ درصد این محصولات، خارجی‌اند و حدود ۳۰ درصد فیلم‌ها نیز در سینما و تلویزیون ایران ساخته شده‌اند.
به علت نزدیکی این آخر هفته به ۱۲ اردیبهشت ماه روز معلم، بخش قابل توجهی از این فیلم‌ها سوژه‌ای در ارتباط با تعلیم و تربیت دارند؛ آثاری مثل «قصه‌های مجید»، «جاده‌های سرد»، «پل سفید»، «لونانا در انتظار معلم» و «شش قهرمان».
در بین آثار انتخابی، دو فیلمساز با دو فیلم در این آخر هفته حاضرند. «بادیگارد» و «هویت» از ابراهیم حاتمی‌کیا و «هدیه» و «ریکا» از مسعود فرخنده پخش خواهد شد. در اتفاقی جالب، فیلم سینمایی «۳۰ نابغه» نیز روی آنتن دو شبکه خواهد رفت: پنجشنبه از شبکه نمایش و جمعه از شبکه امید.
همانند هفته گذشته، چهار فیلم در فهرست اعلامی از سوی روابط عمومی معاونت سیما به عنوان فیلم‌های جدید معرفی شده‌اند که پیش از این در ایام نوروز روی آنتن تلویزیون رفته اند. «رادیکال»، «مصلحت»، «زاده شده برای پرواز» و «محموله نهایی»، فهرست این چهار اثر را تشکیل می‌دهند.
ضمن اینکه در فهرست منتشرشده، فیلمی که برای پخش در باکس جمعه ساعت ۱۴ شبکه کودک برنامه‌ریزی شده، معرفی نشده است.
در میان این ۴۶ فیلم، دو فیلم «نامیرا» و «گریز از مرگ» جدید به شمار می‌روند. یکی از این دو اثر، تله‌فیلم «نامیرا» به کارگردانی محمد کرمانشاهی است که جمعه ۱۴ اردیبهشت ساعت ۱۴:۳۰ از شبکه سه سیما پخش می‌شود. این فیلم در سال ۹۵ ساخته شده، ولی تاکنون در تلویزیون نمایش داده نشده و پس از حدود هشت سال به پخش می‌رسد. علت پخش نشدن این فیلم که سال ۹۶ حتی از جشنواره فیلم‌ها و سریال‌های پلیسی مسکو نیز جایزه گرفت، روشن نیست. علاوه بر امین زندگانی، شهرزاد کمال‌زاده، رامین راستاد و آیدین ختایی، پرستو صالحی هنرپیشه سابق تلویزیون در این اثر نقش دارد.
دومین فیلم جدید این آخر هفته، «گریز از مرگ» به کارگردانی مایک برنز است که جمعه ۱۴ اردیبهشت ساعت ۱۳:۳۰ روی آنتن شبکه تهران خواهد رفت. این فیلم از آن جهت اهمیت دارد که یکی از آخرین پروژه‌های سینمایی بروس ویلیس به شمار می‌آید. این هنرپیشه ۶۹ ساله هالیوود که بازیگری را به ناچار کنار گذاشته، در همان ایام که عوامل فیلم‌ها مجبور بودند دیالوگ‌ها را از طریق گوشی برایش بخوانند و توانایی حفظ کردن نداشت، به تدریج متوجه شد به بیماری زوال عقل مبتلا شده است.
جالب آن که فیلم «گریز از مرگ» به علت محدودیت‌های کرونایی، تنها در ۹ روز فیلمبرداری شده و تمام سکانس‌های این بازیگر نیز تنها در یک روز ضبط شده است! در سال ۲۰۲۱ جوایز تمشک طلایی نیز که به بدترین‌های هالیوود اهدا می‌شود، یک رشته ویژه با عنوان «بدترین بازی بروس ویلیس» اضافه کرد که ۷ فیلم این بازیگر در آن سال، ۷ نامزد آن را تشکیل می‌داد و فیلم «گریز از مرگ» هم یکی از آن آثار بود. بعد‌ها وقتی خانواده بروس ویلیس رسما خبر بیماری او را به اطلاع عموم رساندند، این جایزه لغو شد.
از میان آثار تکراری این ایام نیز فیلم «هویت» اثر جالب توجهی محسوب می‌شود. این فیلم که برای پخش در روز شنبه ۱۵ اردیبهشت ساعت ۲۱ از شبکه نمایش برنامه‌ریزی شده است، نخستین فیلم بلند ابراهیم حاتمی‌کیا به شمار می‌آید که بسیاری مهجورترین فیلم این کارگردان می‌دانند. «هویت» در سال ۱۳۶۵ با سرمایه شبکه دو سیما و به عنوان فیلمی سینمایی ساخته شد، ولی هیچ‌گاه روی پرده سینما نمایش داده نشد و مستقیما در تلویزیون به پخش رسید.
گفته می‌شود به خلاف خاستگاه فکری ابراهیم حاتمی‌کیا که پیش از فیلمسازی، پاسدار و هنرمندی از جریان انقلاب بود، خسرو دهقان منتقد جریان عرفی نقد سینما، اولین منتقدی است که این فیلمساز را اصطلاحا کشف کرد و با نقدی که بر فیلم «هویت» نوشت، از فیلمساز خوش‌قریحه‌ای خبر داد که وارد سینما می‌شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»